Η Πατρίδα του Μπεκαρία; Μια Πατρίδα Νεκροθαφτών
Τόσοι πολλοί άνθρωποι σκάβουν για ένα πτώμα, αλλά κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη να είναι ο δήμιος. Ταυτόχρονα, είναι γεμάτη από νεκροθάφτες, έτοιμους να πετάξουν φτυάρια λάσπης προετοιμάζοντας τον τάφο για τον αναρχικό. Ένα μπερδεμένο και ατημέλητο μπαλέτο γύρω από την αγχόνη με πολλούς παίκτες: «μηδενική ανοχή», θεσμικό παιχνίδι ευθυνών, κοινό εξαρτώμενο των αλλαγών του σκοπού, το φάσμα της αναρχίας που συγκρατεί την κυβέρνηση, ή μάλλον το κράτος, «κινήσεις ματ» κι έπειτα οι «μαζικές δολοφονίες» για τις οποίες αναρχικοί συνεννοούνται με τους μαφιόζους, μαζί με την επί σκηνής εμφάνιση του PD (δημοκρατικού κόμματος).
Ένα κακογραμμένο και κακοπαιγμένο θέατρο, μια αναμέτρηση αδαών «ειδικών», επαγγελματιών και κατά συρροή ψευτών, χαμηλής δημοσιογραφίας, νωθρότητας και δειλίας που δεν κάνει τίποτα άλλο από το να αποκαλύπτει ποιες είναι οι δυνατότητες ενός ατόμου που αγωνίζεται μόνος του ενάντια στον κρατικό μολώχ. Παρεμπιπτόντως, ένας μολώχ, κατά τον ισχυρισμό των ίδιων του των εμπνευστών, πρέπει να είναι πολύ εύθραυστος, αν μερικά γραπτά σε τοίχους, μερικές σπασμένες βιτρίνες και μερικά καμένα αυτοκίνητα είναι αρκετά για να τον θέσουν σε «κίνδυνο».
Από όποια πλευρά και να το δείτε, ο αγώνας ενός αναρχικού που πετάχτηκε σε καθεστώς βασανιστηρίων έχει σπάσει την επικρατούσα αφήγηση. Παρά τη γελοία απόπειρα να πιστωθεί ότι συμπράττει με (ή, ακόμα χειρότερα, διατάχθηκε από…) τη Μαφία, παρά τη γελοία προσπάθεια να παραποιηθούν οι πράξεις και τα λόγια του, φαίνεται ότι επικρατεί μια μικρή κριτική αίσθηση και ότι η προσπάθεια υπονόμευσης της αξιοπιστίας και της ακεραιότητάς του επιτυγχάνει το αντίθετο αποτέλεσμα: την ανάδειξη της γραμμικής συνοχής των αντιεξουσιαστών και των επαναστατών που συνεχίζουν να υπερασπίζονται τις ιδέες και τις πρακτικές τους χωρίς να αποσπώνται από τα πυροτεχνήματα της μεταμοντέρνας πολιτικής των μέσων ενημέρωσης. Και αυτό είναι που ενώνει, ενώ η καταστολή θα διαιρούσε.
Μετατοπίζοντας την εστίαση μακριά από το προπέτασμα καπνού που έχει σηκωθεί, το οποίο αναγκάζει κάποιον να ανταποκριθεί σε σκουπίδια χαμηλής ποιότητας, θα αρκούσε κανείς να στηριχτεί στους ακρογωνιαίους λίθους της αντιεξουσιαστικής σκέψης: το να μιλάνε για σύνδεση μεταξύ αναρχικών και της Μαφίας (όπως και του συμπεράσματος αυτού ότι ο ανταγωνισμός στους δρόμους υποστηρίζει τους «μαφιόζους») είναι οξύμωρο, όπως θα ήταν να μιλήσουμε για μια σύνδεση μεταξύ αναρχικών και κράτους, οι οποίοι, σε περίπτωση που κάποιος το είχε ξεχάσει, έκαναν πάντα την απόρριψη της πολιτικής εκπροσώπησης ένα προπύργιο ενάντια στην αντιπροσωπευτική ολίσθηση και στη διακίνηση της οποίας αποτελεί θεμέλιο. Ακριβώς γιατί η αντίθεση στη φυλάκιση και τα βασανιστήρια δεν σημαίνει καθαγιασμό των ανθρώπων που βρίσκονται μέσα, οι οποίοι είναι συχνά υποδουλωμένοι υποτελείς (ή/και στους οποίους εφαρμόζονται επίσης οι) στις ίδιες πολιτικές και αυταρχικές δυναμικές.
Ο αναρχισμός είναι ένοχος για το ότι παραγκωνίστηκε και κακομεταχειρίστηκε από την επίσημη ιστοριογραφία ή καταβροχθίστηκε στη δίνη του πολιτισμού του ψηφιακού αναλφαβητισμού του 21ου αιώνα, ωστόσο η συμβολή του στην ανάπτυξη των εντάσεων και της επαναστατικής πορείας των δύο τελευταίων αιώνων ήταν θεμελιώδης, αν και συχνά υπήρξε υπερβολικά εκτεθειμένος στον κίνδυνο της εργαλειοποίησης, των εσωτερικών εκκαθαρίσεων ή της αυτοδιάλυσης, ανίκανος να κάνει τα κεκτημένα αποτελέσματα να αποδώσουν καρπούς μακροπρόθεσμα.
Ωστόσο, ο αναρχισμός έχει την αρετή του mala erba (να αναπτύσσεται), είναι επίμονος και δύσκολο να ξεριζωθεί, κάτι το οποίο υποτροπιάζει πιο δυνατά, αν κάποιος προσπαθήσει να τον εξαλείψει. Αυτό είναι που βιώνουμε. Η ευμετάβλητη ικανότητα να ενώνει και να διχάζει, η ρευστότητα και η αδυναμία προβλεψιμότητάς του έχουν δώσει τη δυνατότητα να εγείρει ένα από τα πιο ακανθώδη, πιο λογοκριμένα και παραποιημένα ζητήματα: τα καθεστώτα των φυλακών και των βασανιστηρίων. Χρειάζεται να συζητηθούν τόσα πολλά, άμεσα και με προοπτική.
Τώρα υπάρχει ένας άνθρωπος να υποστηρίξετε, μέχρι το τέλος, αφού πάρα πολλοί παίζουν χωρίς όρια με την ίδια του τη ζωή.
Άννα
5 Φεβρουαρίου 2023
[Δημοσιεύθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2023 στην ιστοσελίδα https://athens.indymedia.org/post/1623724/]
* * *
(IT) La patria di Beccaria? Una patria di becchini
(EN) The homeland of Beccaria? A homeland of gravediggers
(ES) ¿La patria de Beccaria? Una patria de sepultureros
(EL) Η Πατρίδα του Μπεκαρία; Μια Πατρίδα Νεκροθαφτών